محضر شریف همشهریان محترم جوینی
سلام علیکم
مسئله ای که از هر چیز باید به آن توجه داشته باشیم این است که آیا صرفا انجام و صحت عبادات مهم می باشد یا قبولی اعمال؟
امیر بیان مولی الموحین امیرالمومنین علی بن ابی طالب (ع) می فرماید: توجه به قبولی عبادت مهمتر است از توجه به صحت عبادات.
حال چگونه است که ما عادت کرده ایم به انجام یک سری کارهای مستحب که اگر انجام ندهیم مواخذه نخواهیم شد اما در مقابل اعمال واجب را رها ساخته و مرتکب حرام می شویم.حفظ حرمت همسایه بر همسایه واجب است تا جایی که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: «حُرْمَةُ الْجَارِ عَلَی الْإِنْسَانِ کَحُرْمَةِ أُمِّهِ؛ حرمت همسایه بر [عهده] انسان مانند احترام مادرش می باشد.»
آیا انسان اجازه دارد به مادر خود بی احترامی کند؟
آیا اجازه دارد مادر خود را آزار دهد؟
آیا اجازه دارد سر مار خود فریاد بزند؟
آیا اجاه دارد به حرف مادر خود توجه نکند؟
آیا اجازه دارد …..؟
و از این قبیل روایات و سفارشات زیاد داریم که سفارش به حفظ حریم همسایه می کنند.
آیا به غیر از این است که همسایگان مسجد هم حقوقی دارند مثل همسایه های خود انسان؟
چرا ما نسبت به حقوق همسایه گان مساجد بی تفاوت هستیم و با صدای بلند گوها و طبل و سنج ها موجبات آزار آنها را فراهم می کنیم.
و توجیهاتی از قبیل پخش مناجات ، دعا ، سخنرانی و قرائت قرآن مورد قبول نیست و از گناه بودن آزار همسایه ی مسجد کم نمی کند.
و باز پیامبر (ص) فرمود: از مومنان نیست آن که همسایه اش از آزار او در امان نباشد و هرکس به خدا و روز قیامت ایمان دارد همسایه خود را نمی آزارد.