روز دوازدهم ماه ربيع الاول
بقول (شيخ كليني ) و (مسعودي ) و (آقا رضي قزويني ) و مشهور بين عامه ، روز ولادت با سعادت حضرت رسول - صلي الله عليه وآله - است و مستحب است در اين روز دو ركعت نماز، در ركعت اول بعد از (حمد) سه مرتبه (جحد) و در دوم ، سه مرتبه (توحيد).
و در اين روز نيز آنحضرت به (مدينه ) ورود فرمود و روايت است كه در وقت ورود آن جناب به (مدينه ) زنان وصبيان انصار خوشحالي ميكردند و مي گفتند:
(( طلع البدر علينا من ثنيات الوداع                          وجب الشكر علينا مادعالله داع (1)
ايها المبعوث فينا جئت بالامر المطاع ))
در اين روز، سنه 227، وفات كرد (معتصم ) عباسي در (سامره ) كه از بناهاي او است و او را (ثماني ) مي گفتند بجهت آنكه خليفه هشتم بود و هشت پسر و هشت دختر از او بماند و بيشتر چيزهائيكه بدو نسبت دهند، به هشت ميرسد.
در اين روز، سنه 241، وفات كرد (احمد بن حنبل ) و در (بغداد) در باب حرب ، مدفون شد و در تشييع جنازه او، دوست و دشمن جمع شده بودند دشمنان ، كسي را گماشته بودند كه پيوسته ، ندا ميكرد كه اين مردم ! لعن كنيد اين كس را كه بضد احكام شريعت حكم ميداد و از طرف دوستان او يكي در پيش جنازه ، بصوت بلند مي گفت :
(( و اظلمت الدنيا لفقد محمد                                  و اظلمت الدنيا لفقد ابن حنبل )) (2)
و (احمد) چهارم ائمه اربعه اهل سنت است و ايشان : (ابوحنيفه ) و (مالك بن انس ) و (محمد ابن ادريس ‍ شافعي ) ميباشند و مراد از (محمد) در اين شعر، (شافعي ) است كه (احمد) از خواص اصحاب او است و در آخر رجب ، سنه 204، وفات كرد و

دوستان و ارادتمندان امام زمان(عج) سلام