روزي
امام حسن)ع) ازمحلّي
عبور مي‌كرد ، چشمش
به جواني افتاد
كه قاه قاه
مي‌خنديد ،
نزد جوان رفت
و فرمود: اي
جوان ، آيا شنيده‌اي
كه در روز
قيامت ،
همه‌ي مردم
وارد دوزخ مي‌شوند؟
جوان - آري، شنيده‌ام
و دانسته‌ام.
امام
حسن)ع)
از كجا شنيده
و دانسته‌اي؟! جوان :
از اينكه خداوند
در قرآن )سوره‌ي
مريم
آيه (7 مي‌فرمايد:
وَ اِنْ مِنْكُمْ
اِلّا وارِدُها وَ
كانَ عَلي رَبِّكَ
حَتْماً مَقْضِيّاً: همه‌ي
شما )بدون استثناء(
وارد جهنّم مي‌شويد،
اين امري است
حتمي و فرماني
است قطعي از
ناحيه‌ي پروردگارتان» كه
بعضي آن را
مربوط به پل
صراط
مي‌دانند.
امام حسن-
آيا تو اطمينان
داري كه از
افرادي نيستي كه
تو را در
جهنّم
نگهدارند؟!
جوان - نه، چنين
اطميناني ندارم.
امام حسن)ع (
پس كسي كه
نمي‌داند بهشتي
است يا جهنّمي،
اين گونه نمي‌خندد، و همه‌ي دهان
را براي
خنديدن
نمي‌گشايد .آن جوان،
از اين نصيحت
دلسوزانه امام حسن )ع) پند
گرفت،
و بعد از
آن روز، كسي
آن جوان را
خندان نديد.
داستان دوستان ، محمدی اشتهاردی جلد 3 ص 283
:: برچسب‌ها:
امام حسن ع,جوان,امره به معروف,نهی از منکر,خنده,جهنم
